C'est la vie

Op een regenachtige zondagmiddag besloot ik naar de film Ç'est la vie te kijken.

Het gaat over een  rampzalige bruiloft in een Frans kasteel. weddingplanner Max wordt er helemaal gek van. Alles lijkt mis te gaan op deze avond die Max doet overwegen om zijn carrière te beëindigen.

Dit is het verhaal. Ik heb het opgezocht op internet omdat ik een Franstalige film zonder ondertiteling niet goed kan navertellen.

Max ((Jean-Pierre Bacri) is al 30 jaar traiteur en heeft, na al honderden feestjes georganiseerd te hebben, er zo stilaan genoeg van. Hij wil nog eenmaal een schitterend feest organiseren voor Pierre en Helena, die trouwen in een prachtig 17de eeuws kasteel

Max heeft alles tot in de puntjes geregeld. Van koks, obers, een fotograaf, een orkest, de bloemen..alles lijkt in perfect orde en niets staat in de weg om van dit huwelijksfeest een onvergetelijk feest te maken.

Maar dan krijgt Max te kampen met een reeks onvoorziene omstandigheden: technische problemen, misverstanden, persoonsverwisselingen en gênante liefdes situaties. Zo dreigt de perfect georganiseerde bruiloft feest uit te draaien op een regelrechte ramp.

Le Sens de la Fête’ is een Franse komedie van het regisseurs- en schrijversduo Olivier Nakache en Eric Toledano, bekend van o.a. ‘ Intouchables’. Zij konden rekenen op een uitstekende cast, met in de hoofdrollen Jean-Pierre Bacri, Suzanne Clément, Gilles Lellouche, Vincent Macaigne en Jean-Paul Rouve.

 Toen de film was afgelopen gingen we Pukkie uitlaten. Onderweg heb ik besloten dat we naar het paradijs of etenstijd gaan als ik geslaagd ben.