paarden en kippen

Ik heb een keer een spel gedaan met de grote kinderen.Het drankspel paardenrace op een échte paardenrace. Wij deden het met  Radler 0.0 en met Cola.Ieder kind zette in op één van de vier azen, die in een echte paardenrace gelijk staan aan de paarden. Ieder kind zette een inzet in op zijn Aas, dit werd in dit spel uitbetaald in slokken Radler of cola. Iedereen mocht een eigen aantal slokken kiezen.

1. We haalden alle jokers uit het kaartspel en schudden de kaarten.
2. Verticaal werden 7 kaarten omgekeerd neergelegd, hieronder kwamen de 4 azen naast elkaar open op tafel.
3. Een voor een werd er een kaart van de stapel gepakt. Deze kaart kwam overeen met één van de azen (klaver, harten, schoppen of ruiten). Wanneer er een kaart overeenkwam met de aas van het kind dat aan de beurt was,mocht zijn kaart een stap naar voren (naar de 1e kaart van de 7 verticale kaarten). Als alle azen deze 1e kaart gepasseerd waren mocht deze kaart worden omgedraaid. Wanneer de omgedraaide kaart overeenkomt met jouw Aas van het kind wat aan de beurt was, moest hij een stap achteruit doen.
4. Wie als eerste over de finish ging, heeft gewonnen. De andere kinderen moesten  de inzet van de winnaar plus de stappen die ze nog moeten maken opdrinken.

Het verhaal van de kip en het ei.

Ik vertelde dit verhaaltje:

Er lag een ei op het erf in het zonnetje. De kip en de haan vonden het allebei een prachtig ei. Ze kregen ruzie over het ei. ‘Nee, dat is mijn ei!’, zei de kip. ‘We zullen wel zien als het uitkomt, op wie het kuiken het meeste lijkt’ antwoordde de haan. Ineens begon het te bewegen en er kwam een barst in. Er stapte een onhandig geel kuikentje uit. Daar snapten ze niks van. Hij leek niet op de haan, want die was donker met kleurige veren. En ook niet op de kip, want de kip was wit. Van wie was dat ei nou? Tot dat het kuikentje zei; ‘ik ben toch van jullie allebei!’ De kinderen tekenden het verhaal  met viltstift en plakten met zijdevloei de rand  op een getint vel papier. Zo hadden ze een kip en ei schilderij.