nk masters indoor 2023

De eerste week van Februari was weer de Nk Masters. Ik wist dit jaar niet of ik mee zou doen want ik had mijn voet gekneusd en alle enkelbanden deden pijn. Maar na een kundige behandeling van de fysiotherapeut gf hij mij de maandag voor de wedstrijd groen licht. We boekten een hotel zodat we er een weekendje van konden maken en daar gingen we zaterdagochtend. Eerst ging Pukkie naar Carolien en toen gingen we op weg.

We waren keurig op tijd in Apeldoorn. Na het aanmelden kleedde ik me aan en ging ik koffie drinken en naar de wedstrijden kijken. Ik ging ook alvast inlopen. Ik maakte me wel druk om de startplaats bij de 800 meter, dat ging de vorige keer ook mis maar we startten vanaf de lijn  dus  dan mag je meteen naar binnen. En  degene die de meeste IAAF punten had mocht in de binnenste baan hoorde ik. Ik doe ook mee aan para-atletiekwedstrijden dus ik mocht in baan 1 starten. Mijn tijd was  geen droomtijd maar ik mocht niet mopperen. Het  zag er ook wel netjes uit hoorde ik. Ik  was 1e  en dat was  mijn wens.

Ik werd gehuldigd en toen  gingen we weg. We gingen lekker ontspannen in Elburg.

 Even wandelen,  en koffie drinken. Daarna gingen we naar ons hotel. Daar gingen we lekker eten, ik at fish and chips en een mosterdsoepje. Het  toetje  was een dame blanche. Om 8 gingen we naar boven want  The  Battle of the coverbands kwam. De toetsenist  van Diva  Turner maakte een enorme blunder maar  David Bowie en Elvis waren weer subliem. Na het programma gingen we nog koffie drinken bij de open haard en toen was het weer tijd om terug te gaan naar de hotelkamer. Na de Luizenmoeder gingen we slapen want de volgende dag  stond de 1500 meter op het programma.

Ik hoefde er pas om kwart voor 12 te zijn dus konden we eerst uitslapen. Nadat we ons hadden aangekleed  ruimden we eerst alles op en toen gingen we lekker ontbijten. Hierna drinken we nog koffie in het zitje en toen gingen we  naar Apeldoorn terug. Daar meldde ik me aan en kon ik me klaar gaan maken voor de wedstrijd. 

Iedereen die daar staat is bij voorbaat al een winnaar. Je bent al op leeftijd en toch ben je in staat om op de baan in Apeldoorn bijvoorbeeld een 1500 meter te rennen, dat is echt geweldig. Ik heb dat ook gezegd tegen de medesporters en ze waren het wel met mij eens. Toen we beneden stonden moesten we wachten. Er was op de baan een heel naar ongeluk gebeurd. Een poolstokhoogspringer viel naast de mat en er moest een ambulance bijkomen. Dat was heel naar en ik moest toen nog lopen. Het lopen gig minder lekker dan de 800 meter. Ik was  ook niet echt geconcentreerd en ik kon er  minder van genieten. Mijn gedachten waren bij de poolstokhoogspringer. Een andere atlete (mijn directe concurente) blesseerde zich in de laatste ronde en ze viel uit. Dat was de tweede keer in  een wedstrijd tegen mij dat ik op zo''n manier voor haar kwam in de uitslag. Niet  zo'n hele fijne wedstrijd  en ik was blij dat hij klaar was. Toen ik me omkleedde kwam er een meisje in de kleedkamer bij mij zitten. Ze zei dat ze het knap vond dat ik die 1500 meter kon lopen met cp. 

De hoofdscheidsrechter  vond  dat ik echt goud had verdiend en ik mocht weer op  de hoogste trede plaatsnemen. Na een kopje koffie en een twix gingen we weer naar huis waar Pukkie op ons wachtte.