communicatievormen

Als je communiceert,deel je informatie met elkaar.Als je dat met woorden doet heet dat verbale communicatie. Zonder woorden heet non-verbale communicatie.

Verbale communicatie is dus met woorden.

Mondelinge communicatie doe je met je stem bijvoorbeeld gesprekken voeren of  een lezing houden.

Schriftelijke communicatie  doe je met alles wat je schrijft of typt. Bijvoorbeeld het schrijven van een rapport of het sturen van een smsje.

Non-verbale communicatie is communicatie zonder woorden. Communiceren met je lichaam heet lichaamstaal. Non-verbale communicatie heb je in vijf categorieën.

Peri-verbaal: de tijd en ruimte waarin het plaatsvindt.Als dat je gedrag beïnvloed heet dat peri-verbaal.In een volle lift communiceer je anders dan in een open ruimte. De tijd is ook van invloed. Je bent anders als je net uit je bed bent dan 's avonds als je moe bent.

Para-verbaal: de toon waarop iets gezegd wordt. Je zegt bijvoorbeeld ik hoop dat het leuk was jongedame maar als je het op een boze toon zegt weet het meisje dat je boos bent.

Infra-verbaal: de invloed van kleuren en geuren. Een bepaalde geur zorgt voor een bepaalde stemming wat weer een bepaalde invloed heeft op de boodschap die je zendt.

Supra-verbaal. Signalen die je uitzendt door je kleding en accessoires. Op een sollicitatiegesprek laat je met gepaste kleding zien: ik ben geschikt voor de baan.

Pre-verbaal: met je lichaamstaal. Als je tijdens een gesprek naar iemand toebuigt en hem aankijkt laat je zien dat je geïnteresseerd bent.Als je onderuitgezakt zit laat je een ongeïnteresseerde houding zien.

Dit verhaal gaat over Priscilla. Ze loopt stage op een kinderdagverblijf.ze heeft verzorgende, begeleidende en huishoudelijke taken. Priscilla is onzeker,Ze wil het graag goed doen en stelt hoge eisen aan zichzelf. Hans begeleidt haar.

Priscilla vindt het lastig. Ze is erg onzeker over haar functioneren.Ze probeert er steeds met Hans over te praten maar het lukt maar niet.Hij belooft tijd voor haar te maken maar als ze een vraag heeft,is hij steeds afgeleid. De communicatie verloopt dus moeizaam en als ze naar haar functioneren vraagt zegt hij dat ze zich geen zorgen hoeft te maken over haar eindbeoordeling.

Hoewel Priscilla blij is met die woorden, voelt het niet goed. Ze pikt signalen op waaruit ze opmaakt dat hij haar helemaal niet goed vindt. Hij kijkt haar regelmatig zuchtend aan en schudt zijn hoofd.

Priscilla is er klaar mee en wil een gesprek. Ze is aan de ene kant bang dat ze geen voldoende meer krijgt,als ze het aankaart maar aan de andere kant kan het haar leerrendement wel vergroten als ze het aankaart.

Ik persoonlijk zou het aankaarten maar met iemand van school erbij Want ik heb het idee dat Hans ook nog wat te leren heeft over het begeleiden van leerlingen.